چرا ...

گله و گلایه ای نیست ! آنچه می گویم از علاقه بیش از اندازه ام است به تو ... به خودمان ... به آینده ...

چرا باید زیبا ترین واژه های ممکن رو از هم دریغ کنیم در حالی که دلهامون سرشار از محبته ؟

چرا حالا که دلهامون واسه همدیگه می تپه باز هم نگرانیم ؟

چرا وقتی که می تونیم دستان گرم همدیگر رو فشار بدیم مشت های گره کرده را باز نمی کنیم ؟

چرا دستانمون رو به سوی هم دراز نمی کنیم ؟

چرا از لابلای قشنگ ترین کلمات واژه سکوت را انتخاب می کنیم ؟

چرا در لابلای صحبت ها زیر بعضی از واژه ها خط قرمز می کشیم ؟

چرا ...