چقدر بده که ما آدما چیزهای کوچیک و پیش پا افتاده رو خیلی بزرگ می کنیم و اونها رو یه مشکل خیلی بزرگ به حساب می آریم . گاهی حتی به خاطر طرز فکر خاصی که در ذهنمون وجود داره مسائل مختلف رو به شکل های دیگه برداشت می کنیم اون هم در جهت منفی ، بدون اینکه کمی فکر کنیم و سعی کنیم تا درست تصمیم بگیریم .پیکره دوستیهامون پر شده از این زخمها و سوء تفاهم ها و خدا نکند که این زخمها عمیق تر شوند و …

اگه یه کمی به دوستی ها بیشتر اهمیت بدیم اگه یه کمی هم به فکر طرف مقابلمون باشیم و اگر که دلمون واسه دوستی هامون بسوزه میشه چشما رو رو بعضی چیزها بست میشه گرچه که تو یه کویر خشکی ولی می تونی به یه درخت سبز فکر کنی …