چقدر بده که آدم موضوع خوبی واسه نوشتن نداشته باشه . از وقتی از خونه راه افتادم تا برسم به مغازه مدام اطرافم رو نگاه کردم که شاید به موضوع خوبی بر خورد کنم . البته هر چند که ما آدم ها هر کدوم یک موضوع می تونیم باشیم ولی چیزی که بتونم الان اونو بنویسم به چشمم نخورد .

خب ولنتاین هم گذشت و خوش بحال اونایی که با دل خوش از این روز بزرگ کمال استفاده رو بردن ، اونهایی هم که نتونستن یا به نوعی به مشکل برخوردن می تونن از الان به فکر ولنتاین سال دیگه باشن .

می دونید تو مملکت ما جا افتاده که ولنتاین فقط مال دوست پسرا و دوست دختر هاست ولی به نظرم می تونی این روز رو واسه همه اونایی بدونی که دوستشون داری مثل  مادر ، خواهر ، برادر ، ... آدم می تونه عاشق مادرش باشه یا خواهرش یا ... مهم اینه که به نسبت به این احساس قشنگ بی تفاوت نباشه . بها دادن به یک همچین روزی می تونه باعث بشه تا بذر محبتی رو که تو دلهای همه ما هست جوونه بزنه .

یا علی تا بعد ....